- صف صف
رده رده صف اندر صف
معنی صف صف - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(صَ صَ)
لغت نامه دهخدا
زمین هموار. (منتهی الارب) (غیاث اللغات) (مهذب الاسماء). زمین هامون و نرم. (دهار) (ترجمان علامۀ جرجانی).
- قاع صفصف، زمین هموار بی گیاه.
- قاع صفصف کردن جائی یا شهری، جائی یا شهری را غارت کردن و با خاک یکسان نمودن:
کاروان سبزه تااز قاع صفصف کرد ارم
صف صف از مرغان روان بر کاروان افشانده اند.
خاقانی.
چون غلام بخانه رسید سرای خویش چون قاع صفصف خالی یافت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 346).
، کنارۀ کوه. (منتهی الارب)
- قاع صفصف، زمین هموار بی گیاه.
- قاع صفصف کردن جائی یا شهری، جائی یا شهری را غارت کردن و با خاک یکسان نمودن:
کاروان سبزه تااز قاع صفصف کرد ارم
صف صف از مرغان روان بر کاروان افشانده اند.
خاقانی.
چون غلام بخانه رسید سرای خویش چون قاع صفصف خالی یافت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 346).
، کنارۀ کوه. (منتهی الارب)
زمین هموار، کناره کوه گنجشک زمین هموار زمین هامون و نرم یا قاع صفصف. زمین هموار بی گیاه. یا قاع صفصف کردن جایی را. آنجا را غارت و با خاک یکسان کردن
